Aöf Örgüt Kuramı 2.Ünite Ders Notları-Özetleri
Aöf Destek, Örgüt Kuramı, Örgüt Kuramı ders notları, Örgüt Kuramı Ders Özetleri, Aöf Ders Notları, İşletme Ders Özetleri, Aöf Örgüt Kuramı ders özetleri indir.
Fetih1453
---
Aöf Destek, Örgüt Kuramı, Örgüt Kuramı ders notları, Örgüt Kuramı Ders Özetleri, Aöf Ders Notları, İşletme Ders Özetleri, Aöf Örgüt Kuramı ders özetleri indir.
ÜNİTE:2
Klasik ve Neo-klasik yönetim akımlarının temel hedefi: tüm örgütlere, her zaman ve her yerde uygulanabilecek bazı genel ilkeler geliştirmek olmuştur.
Koşullu-bağımlılık kuramı, örgütleri uygun girdileri sağlama, girdiler üzerinde gerçekleşen işlemlerin verimli bir şekilde eş güdümünü sağlama ve çıktıları etkili bir şekilde pazarlamaya girişen açık sistemelerdir.
Koşullu-bağımlılık kuramının temel varsayımı:
1 -örgütlenmenin bir tane en iyi yolu yoktur.
2-her türlü örgütlenme aynı ölçüde etkili değildir.
3-örgütlenmenin en iyi yolu, örgütün ilişkili olduğu koşul- bağımlılık etmenlerine bağımlıdır.
Örgütler yapı: örgütteki düzenlenmiş ilişkiler bütünüdür.
Örgütsel yapının üzerinde en fazla durulan boyutları:
1-bürokratikleşme
2 –biçimsellik
3-standartlaşma
4-hiyerarşi
5-merkezleşme
6-uzlmanlaşma
Büyüklük: örgütte kaç kişinin çalıştığıyla ilgili bir kavramdır.
Teknoloji: örgütte yapılan işlere karşılık gelmektedir.
Çevre: örgütün girdilerinin kaynağı, çıktılarının pazarı, rakiplerle rekabet ettiği ve devlet, düzenleyici kuruluşlar ve diğer örgütlerle ilişkilerini sürdürdüğü ortamdır.
Strateji: temel ve uzun dönemli hedefleri belirleme, hedeflere ulaştıracak hareket şekillerini benimseme ve gerekli kaynakları tahsis etmektedir.
Uyum: örgütsel yapı ile koşul-bağımlılık etmeninin yüksek örgütsel performansa yol açacak biçimde bir araya gelmesidir.
Koşul-bağımlılık kuramının temel çalışmaları:
1– Çevre odaklı çalışmalar
2 –teknoloji odaklı çalışmalar
3 –büyüklük odaklı çalışmalar
4- strateji odaklı çalışmalar.
Çevre odaklı çalışmalar: koşul-bağımlılık kuramının çevreyi odağa olan temel çalışmalarından ilk olarak Tom Burns ve George M. Stalker in tekstil, elektronik ve ağır sanayi kollarındaki işletmeler üzerinde gerçekleştirdikleri araştırmalar.
Mekanik Örgüt Yapısı: yüksek düzeyde merkezileşme ve uzlaşma, kesin olarak tanımlamış görevler, biçimsel kurallar ve net bir hiyerarşiye sahip örgüt yapısıdır.
Organik Örgüt Yapısı: iş tanımları ve işlevler arasında daha esnek sınırlara, daha az biçimsel kurallara ve keskin olmayan bir hiyerarşiye sahip olan ve çalışanların karar alma yetkisinin daha fazla olduğu örgüt yapısıdır.
“Koşullu-bağımlılık kuramı” ifadesini ilk kez kullanan Paul R.Lawrence ve Jay W. Lorsch un Plastik gereçler, paketlenmiş gıda ve konteyner üreten işletmeler üzerinde gerçekleştirdikleri araştırma olacaktır.
Farklılaşma: örgütsel alt birimlerin hedef yönelimi, zaman yönelimi, kişiler arası yönelimler ve yapıların biçimselliği temelindeki farklılıklara karşılık gelir.
Bütünleşme: örgütsel alt birimler arasında iş birliğine ulaşmadır.
Bütünleştiriciler: İşlevsel bölümler arasında eş güdüm sağlayan ve bölümler arasındaki çatışmaları çözümleyerek bütünleşme sağlayan kişilerdir.
Birim Teknolojisi: atölye tipi üretim teknolojisidir.(çalgı-uçak ve özel makine imalatı)
Kitlesel Üretim Teknolojisi: büyük ölçekli üretim teknolojisidir.(otomobil imalatı)
Süreç Teknolojisi: malzemelerin sınırlı insan müdahalesiyle işlemler arasında sürekli olarak aktığı yüksek düzeyde otomasyonun olduğu üretim teknolojisidir.(petrolü rafine etmede ve kimyasal madde üretiminde).
Aracı Teknoloji: örgütsel alt birimlerin arasında dolaylı karşılıklı bağımlılığın olduğu ve çeşitli müşterilerin birbirine bağlandığı örgütsel teknoloji türüdür.
Thompson göre üç farklı tür örgütsel teknoloji söz konusudur; aracı-bağlı ve yoğun teknoloji
Bağlı Teknoloji: Örgütsel alt birimlerin arasında sıralı karşılıklı bağımlılığın olduğu ve işlemlerin birbirlerini belirli bir sıra temelinde izlediği örgütsel teknoloji türüdür.
Yoğun Teknoloji: örgütsel alt birimlerin arasında döngüsel karşılıklı bağımlılığın olduğu, odaktaki nesnenin çeşitli teknikler aracılığıyla ve nesneden gelen geri bildirimler dikkate alınarak değiştirildiği örgütsel teknoloji türüdür.
Aston Grubu; örgütün teknolojisinin değil büyüklüğünün en önemli koşul-bağımlılık etmeni olduğu sonucuna ulaşmıştır.
Örgütler, büyüdükçe ve yaşlandıkça organik örgüt yapısına değil mekanik örgüt yapısına yönelmektedir.
Yapısal farklılaşma: örgütün parçalara ayrılmasıdır.
İdari Yoğunluk: örgütteki yöneticilerin ve destek faaliyetlerde çalışanların sayısının diğer çalışanların sayısına oranıdır.
Çeşitlendirme: örgütün pazara sunduğu ürün ya da hizmet çeşitlerini arttırmasıdır.
Çok Bölümlü yapı: işlerin, merkezi bir yönetim birimine bağlı olan ürün ya da coğrafi bölge temelli olarak bölümlere; bölümlerin, işlevsel olarak farklılaşmış kısımlara, kısımların, ürün ya da coğrafi bölge temelli olarak iş birimlerine bölündüğü yapıdır.
Raymond E.Miles ve Charles C.Snow Örgütleri benimsedikleri stratejilere göre 3 ayırmıştır.
1.Savunmacı Strateji: var olan ürün-müşteri grubunu koruma ve verimlilik merkezlidir.(süreç verimlilikleri)
2.Arayışçı Strateji: pazarda hareketli ve yenilikçi olma merkezlidir.(ar-ge çabaları aracılığıyla)
3.Analizci Strateji: var olan ürün-müşteri grubunu koruyarak pazarda istikrarlı olma ve verimlilikten taviz vermeden yenilikçi olma merkezlidir.(arayışçı ve savunmacı).
Eksik Uyum: örgütün uyuma yaklaştığı ancak tam olarak ulaşamadığı; başka bir deyişle, örgütsel yapının koşulbağımlılık değişkenleriyle kısmen uyum yakaladığı durumdur.
Farklılaşan Performans: daha yüksek düzeydeki koşul-bağımlılık etmenine uyumun, daha aşağı düzeydeki koşulbağımlılık etmenine uyuma göre daha yüksek performansa yol açması durumudur.
Yorum Gönder
Yorum Gönder